سفارش تبلیغ
صبا ویژن

در فراسوی نگاه تبدارم، هنوز بارقه های سپید امید را به همراه دارم و هنوز هم بی قرار و بی تابم از اینکه ترانه های نگفته به همراه دارم...

تابستان 85 - .:. یاغی ترین .:.
151665 :کل بازدیدها
4 :بازدید امروز
:طراح قالب

بانوی بی پنجره

آرشیو
زمستان 84
بهار 85
تابستان 85
پاییز 85
زمستان 85
بهار 1386
تابستان 1386
پاییز 1386
زمستان 1386
بهار 1387
تابستان 1387

دوستان








دیوار

درود ...

 

دیوار

شاید دیگر زیادی سیاه دیده ام ...

دیگر بیش از اندازه

خود را بنفش کرده ام ...

رنگ ها را پشت دیوار غرورم

پنهان کرده ام و می خواهم      

دنیا همان رنگی باشد که من می خواهم  ...

 

 

تشکری خاص از ساره خاتون برای نوشته های دلنشینش

یکی که می گه هست، می دونه هست و می خواد باشه

تابعد ...


نویسنده : محمد رضا وحیدی - 85/6/16 12:58 ع

ای ستاره ها ...

درود

این روزها حتی قلم هم به خوبی نمی رقصند روی کاغذ ...

ای ستاره ها ...

 

ای ستاره ها که بر فراز آسمان

با نگاه خود اشاره گر نشسته اید

ای ستاره ها که از ورای ابرها

بر جهان ما نظاره گر نشسته اید

 

آری این منم که در دل سکوت شب

نامه های عاشقانه پاره می کنم

ای ستاره ها اگر به من مدد کنید

دامن از غمش پر از ستاره می کنم

 

ای ستاره ها چه شد که در نگاه من

دیگر آن نشاط و نغمه و ترانه مرد ؟

ای ستاره ها چه شد که بر لبان او

آخر آن نوای گرم عاشقانه مرد ؟

 

جام باده سرنگون و بسترم تهی

سرنهاده ام به روی نامه های او

سر نهاده ام که در میان این سطور

جستجو کنم نشانی از وفای او

 

 ای ستاره ها مگر شما هم آگهید

از دورویی و جفای ساکنان خاک

کاینچنین به قلب آسمان نهان شدید

ای ستاره ها , ستاره های خوب و پاک

 

من که پشت پا زدم به هرچه هست و نیست

تا که کام او زعشق خود روا کنم

لعنت خدا به من اگر به جز وفا

زین سپس به عاشقان با وفا کنم

 

ای ستاره ها که همچو قطره های خاک

سر به دامن سیاه شب نهاده اید

ای ستاره ها کز آن جهان جاودان

روزنی بسوی این جهان گشاده اید

 

رفته است و مهرش از دلم نمی رود

ای ستاره ها چه شد که او مرا نخواست ؟

ای ستاره ها , ستاره ها , ستاره ها

پس دیار عاشقان جاودان کجاست

   فروغ

تابعد ...


نویسنده : محمد رضا وحیدی - 85/5/11 9:24 ع

روح مچاله ام ...

درود ....

با تشکر از یکایک دوستانی که پیام تبریک نوشته بودند

به امید بهروزی یکایکتان ....

 

 

ساعت شمار از نیمه شب گذشته بود

                            روح مچاله ام طبق معمول ... خواب نداشت

جسمم هنوز غرق در خواب ... و خواب بود

قبل از سقوط ...

یک لحظه دیدمش ...

                             تعجبی منطقی بین ما ...

                              چشم در چشم یکدگر اینک عذاب بود ...

رفتم جلوتر

             که بگویم زنده ام هنوز

                                         شاید زند به رویم لبخند مرده ای

اما دگر خیالم ...

                    به سان سراب بود ...

دیدم ...

            دیدم ... درون شیشه چشمان ساکتش

رویای رفتن از این شهر بی رفیق

                                   مثل سجود نیلوفــری کبود بر آب ...

                         نقشی بر آب بود ....

آخر چرا دگر این رویای آخرم

                                       عمرش به سان یک حباب بود ؟؟

اما دلم ... اگر کمی عاشقانه تر می زیست

                  وقتی که من نبودم ...

                                     می گفتند ... پاک از حساب بود ...

شاید کمی حال و روزم بهتر از این می شد

آن وقت ...

             یاغی ترین ستاره ام ...

                                             شهاب بود ...

 

تابعد ...


نویسنده : محمد رضا وحیدی - 85/4/14 7:2 ع